martes, 25 de enero de 2011

Listaxe de partituras:

Nesta entrada vou ir poñendo as partituras que teño en Encore e PDF, para conseguilas só tedes que clicar no nome da peza, e entón xa a podedes descargar de forma gratuíta, se queresdes compartir algunha das vosas partituras enviádemas á dirección de correo gaiteiromencer@gmail.com, e xa as colgo moitas gracias a todos:

  1. A Carballesa.
  2. Buxos Verdes.
  3. Danza das Zocas.
  4. Muiñeira de Lugo.
  5. Muiñeira de Mencer/Muiñeira de Mencer con 2º gaita..
  6. Muiñeira do Saviñao.
  7. Na beira.
  8. O Pau.
  9. Polka do Saviñao.
  10. Rianxeira.
Un saúdo.

martes, 18 de enero de 2011

Un atril con forma de volante:

Hoxe lendo o Progreso, para ver que pasaba por Lugo, atopeimeime unha noticia duns gaiteiros taxistas que está moi ben. Son un grupo de taxistas que entre cliente e cliente aprenden a tocar a gaita cos cuadernillos de aprendizaxe para a gaita galega de Bruno Villamor Gay. Bruno ademais tamén é o meu mestre, e é un Grande Gaiteiro que admiro moito, de todos os gaiteiros que teño oído tocar, para min, é o mellor, e é unha honra que sexa o meu mestre.
Volvendo cos gaiteiros taxistas, este é un exemplo de que sempre hai un oco nas nosas atareadas vidas para a gaita, e que cando se lle colle o gusto, non sei que ten, que non se dá deixado. Dende aquí mándolles moito ánimo a estes gaiteiros taxistas e que cunda o seu exemplo.

Déixovos aquí a noticia para quen a queira ler:



Estes son os gaiteiros taxistas.



EUSEBIo Méndez Toural vive en el taxi. Allí, al frente del volante, está catorce horas diarias, desde las nueve de la mañana hasta las once de la noche. Su taxi es, prácticamente, su casa. Hasta aquí la rutina diaria de Eusebio, que podría ser la de cualquier otro taxista lucense. Pero hay algo que lo diferencia. A él y ahora también a otros tres colegas más: que aprovechan los tiempos de espera, entre cliente y cliente, para aprender a tocar la gaita y lograr ver cumplido un sueño que alimenta ya desde hace treinta años: el de ser gaiteiro.
«¿Que cómo hago? Muy fácil. Tengo aquí, en la guantera, el método de Bruno Villamor Gay, ‘Cadernos de gaita’. Y, al lado, tengo una flauta porque para ensayar no hace falta sacar la gaita. Así que cojo ambas cosas, sujeto el método en el volante con un clip y aprovecho para repasar las partituras», explica Eusebio.
Pese a que su sonido no es tan estridente como el de la gaita, los sones de la flauta lograron cautivar a propios y a extraños que se aproximaban al taxi. Por ejemplo, el otro día una ‘abuela’ se puso a bailar una muiñeira al son del gaiteiro-taxista, que estaba en la parada de la estación de autobuses.
Otras veces, en la avenida de Ramón Ferreiro, sus sones fueron aplaudidos por algún lucense que pasaba por allí. Lo mismo que en la parada de Santo Domingo. Sin embargo, hay una parada, la de la puerta de Santiago, que se está convirtiendo, desde hace mes y medio, en el ‘santuario’ de los taxistas-gaiteiros. Porque la flauta de Eusebio Méndez atrajo, tal cual el de Hamelín, a otros tres taxistas que, a raíz de oír las muiñeiras de Eusebio, se apuntaron a clases en Cantigas e Frores, a donde acuden ahora los cuatro además del barbero que está justo enfrente de la parada.
«Se acercaron a mí porque yo ya recibí clases de Xosé Luís Foxo en Sabadell, donde estuve emigrado veinticinco años. Allí fui compañero de Susana Seivane, cuando todavía no era famosa y estaba en Toxos e Xestas. Tocaba bastante bien la gaita y me gustaba... hasta que entré en el taxi y, al no tener tiempo libre, no pude seguir con la afición», comenta el taxista.
Sin embargo, la gaita no pasó al olvido. Siempre estaba ahí. «Cuando hay una fiesta, una comunión o una boda, mi gaita siempre sale a tocar», afirma.
Los tres taxistas y el barbero coquetean, todavía, con la escala y las partituras. Ellos siguen al maestro, al flautista que los encandiló con sus sones y, siempre que la coincidencia y la falta de clientes se lo permite, se reúnen en una u otra parada, sin quedar previamente, y se ponen a tocar. A veces, por separado, y otras, juntos, llegando a formar un cuarteto y, en ocasiones, cuando cierra la barbería, un quinteto.
No se sabe cuánto durará la formación o si alguna vez llegarán a ser un grupo de verdad. «Eso será a largo plazo», vaticina Eusebio. Pero, mientras, este taxista oriundo de Palas de Rei sigue erre que erre, enganchando el método en el volante y repasando los compases de la muiñeira de Lugo y de otras. «Si no ensayo en el taxi, ¿dónde y cuándo lo voy a hacer? Ahora, nadie me quitará de tocar la gaita», dice, con determinación.

Publicidade para un amigo:

Ola compañeiros:

Un amigo e compañeiro meu da Terra de Lemos tamén ten un blog para tratar sobre diferentes temas, así que se queres entrar nel aquí vos deixo a  súa dirección "nuestrasneuronas.blogspot.com".

Eu recoméndovos entrarlle e comentar.

Un saúdo, eu seguirei colgando pezas segundo vaia podendo.

lunes, 10 de enero de 2011

Encore:

Para escribir as pezas que vou ir subindo eu emprego un programa editor de partituras que se denomina Encore. Con este programa obtés a partitura no ficheiro coa extensión .enc que vale para voltar a editar, ou en arquivo de música ou en pdf, ideal para imprimir. Ademais este programa ten a vantaxe de que che permite escoitar a música que estás a escribir para saber como sona, podendo variar a velocidade á que se toca a peza. De momento vou pór unha imaxe cunha partitura para que vexades como queda, despois xa irei colgando as pezas en outros formatos para descargar.


Esta peza pertence ó grupo Mencer e foi composta por nós, polos gaiteiros de Mencer.

Un saúdos gaiteiros.

jueves, 6 de enero de 2011

Rubén de Castelo de Somoza:

Hoxe é obrigatorio falar deste gaiteiro de Lugo do pobo de Castelo de Somoza do Incio. Este señor é un dos grandes gaiteiros que coñezo, aínda que é máis coñecido como palleteiro canda o seu fillo Antonio.
A este grande gaiteiro téñolle moito aprecio, xa que é moi bo tanto na gaita como na súa cida diaria, ademais se te paras a escoitalo cóntache historias moi boas, que lle pasaron na súa vida.
Eu coñézoo dende sempre xa que é do mesmo pobo do que é unha bisaavoa miña, e personalmente díxome dous consellos cando aínda estaba comezando a tocar: "neno ten en conta que hoxe en día da gaita é moi difícil vivir, así que mentres sexas novo estudia, pero tampouco esquezas a gaita" e tamén me dixo "cando toques ten coidado xa que en Galicia hai moitos gaiteiros, pero moi poucos temperadores".
Hoxe acábome de interar que o acaban de nombrar Fillo Adoptivo do concello do Incio, isto é unha noticia que me alegra moito, xa que así recoñécense tódolos anos que este grande gaiteiro leva traballado e os esforzos que leva feito, e que gracias a persoas como el a nosa cultura aínda segue viva e non perde forza.

Aquí temos ó Rubén detrás do mesao da cociña de leña onde fai as palletas que lle deron tanta fama. Homes coma el nuca deberían morrer nin facerse vellos.
En resumo só podo darlle a noraboa a este grande gaiteiro que o ten moi merecido, isto e moito máis.
Un saúdo a todos.
P.D: se alguén ten curiosidade pola súa historia avisádeme e cóntovos o que me contou dela.


Para máis información deixo aquí a noticia segundo a conta o progreso de Lugo:






O Concello do Incio recoñecerá o labor de dous dos seus veciños máis internacionais: a cantante Lucía Pérez e o gaiteiro e fabricante de palletas Rubén González, que serán nomeados Filla Predilecta e Fillo Adoptivo do municipio, respectivamente. As designacións someteranse a votación o vindeiro día 4, no primeiro pleno ordinario do ano no Incio.
A proposta parte do alcalde, Ángel Camino, por entender que os dous acumulan méritos máis que suficientes polo seu traballo e a contribución para dar a coñecer o nome do Incio. Estas distincións veñen sumarse á da ex conselleira Manuela López Besteiro, única Filla Adoptiva ata esta data.
Rubén González naceu no 1925 en San Xoán de Randín (Ourense). Afeccionado á música dende moi novo, con só dez anos mercou a súa primera gaita e, pouco despois, construíu un bombo e un tambor con bidóns e pelexos de ovellas. Con 19 anos trasladouse a Castelo de Somoza, parroquia do Incio da que era natural súa nai e onde continúa residindo. Neste concello comezou a tocar nun quinteto en Noceda e, aló polos anos 70, formou o grupo de gaitas Os Agarimos. Xunto co seu fillo, Antonio González, e outros integrantes como Jesús Vila, ‘O Cuarenta’, José ‘O Crego’, Amadeo Goyanes, Suso Vila ou Borja, Os Agarimos realizaron múltiples actuacións en lugares como San Clodio -onde tocaron 30 anos consecutivos- ou nas tradicionais danzas da Cervela.
Home polifacético, foi ferreiro, zoqueiro, enterrador e empregado de Magnesitas de Rubián pero, sobre todo, fabricante de palletas. «Hoxe en día é, xunto co seu fillo Antonio, un dos artesáns máis recoñecidos neste eido. O nome deste concello é coñecido e ‘soa’ nunha boa parte do mundo grazas ás palletas que Rubén González elaborou», explica o rexedor.

O Concello do Incio recoñecerá o labor de dous dos seus veciños máis internacionais: a cantante Lucía Pérez e o gaiteiro e fabricante de palletas Rubén González, que serán nomeados Filla Predilecta e Fillo Adoptivo do municipio, respectivamente. As designacións someteranse a votación o vindeiro día 4, no primeiro pleno ordinario do ano no Incio.
A proposta parte do alcalde, Ángel Camino, por entender que os dous acumulan méritos máis que suficientes polo seu traballo e a contribución para dar a coñecer o nome do Incio. Estas distincións veñen sumarse á da ex conselleira Manuela López Besteiro, única Filla Adoptiva ata esta data.
Rubén González naceu no 1925 en San Xoán de Randín (Ourense). Afeccionado á música dende moi novo, con só dez anos mercou a súa primera gaita e, pouco despois, construíu un bombo e un tambor con bidóns e pelexos de ovellas. Con 19 anos trasladouse a Castelo de Somoza, parroquia do Incio da que era natural súa nai e onde continúa residindo. Neste concello comezou a tocar nun quinteto en Noceda e, aló polos anos 70, formou o grupo de gaitas Os Agarimos. Xunto co seu fillo, Antonio González, e outros integrantes como Jesús Vila, ‘O Cuarenta’, José ‘O Crego’, Amadeo Goyanes, Suso Vila ou Borja, Os Agarimos realizaron múltiples actuacións en lugares como San Clodio -onde tocaron 30 anos consecutivos- ou nas tradicionais danzas da Cervela.
Home polifacético, foi ferreiro, zoqueiro, enterrador e empregado de Magnesitas de Rubián pero, sobre todo, fabricante de palletas. «Hoxe en día é, xunto co seu fillo Antonio, un dos artesáns máis recoñecidos neste eido. O nome deste concello é coñecido e ‘soa’ nunha boa parte do mundo grazas ás palletas que Rubén González elaborou», explica o rexedor.